Η 26η Ιουνίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους» στις 7 Δεκεμβρίου 1987 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις επιπτώσεις από τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών και την παράνομη διακίνησή τους.
Κάθε χρόνο κυκλοφορούν διάφορες εκθέσεις οι οποίες προβαίνουν σε στατιστική ανάλυση των χρηστών ναρκωτικών ουσιών σε σύγκριση με τον συνολικό πληθυσμό. Παρόλο που στην Κύπρο, σύμφωνα πάντα με την Ευρωπαϊκή μελέτη, τα ποσοστά χρήσης είναι χαμηλότερα από την Ευρώπη (https://www.naac.org.cy/uploads/0a427dfbca.pdf) δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε. Τα ναρκωτικά είναι δυστυχώς στην αυλή μας. Δεν είναι πλέον κάτι που αφορά άλλους. Μας αφορά άμεσα, αφού άμεσα κινδυνεύουν τα παιδιά μας.
Η θεραπεία είναι δεδομένο ότι προσφέρεται σε όσους την αναζητήσουν. Υπάρχουν αρκετά προγράμματα. Το στοίχημα όμως είναι η πρόληψη και η πρόσβαση.
Πρέπει απαραίτητα να γίνουν προγράμματα σε όλα τα σχολεία, στους/στις μαθητές/μαθήτριες αλλά και στους γονείς. Παιδιά και γονείς πρέπει να ενημερωθούν για κάθε μορφή εξάρτησης και να ενδυναμωθούν στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση τους. Ο θεσμός της οικογένειας πρέπει να ενισχυθεί με κάθε τρόπο, για να αποτελέσει ανάχωμα στις όποιες προσπάθειες για εκμετάλλευση των ανηλίκων.
Πρέπει να ενημερώσουμε τα παιδιά για την επικινδυνότητά αυτών των ουσιών και ότι δεν είναι «μαγκιά» να είσαι χρήστης. Της οποιασδήποτε ουσίας. Δεν υπάρχουν ακίνδυνες ουσίες. Μόνο ουσίες που οδηγούν σε εφιαλτικά μονοπάτια.
Πρέπει να μπουν στα σχολεία ειδικοί επιστήμονες και να ενημερώσουν με βιωματικό τρόπο, για τις ολέθριες επιπτώσεις των ναρκωτικών. Να ενημερώσουν γονείς και παιδιά. Να υπάρχει όλες τις ώρες δυνατότητα πρόσβασης σε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς για να μπορούν τα παιδιά να βρίσκουν καταφύγιο, να μιλήσουν, να εκμυστηρευτούν.
Να δοθούν κίνητρα και εναλλακτικές στα παιδιά μας ούτως ώστε να μην καταφεύγουν στις παράνομες ουσίες για να «ξεφύγουν» από μία πραγματικότητα που υποσυνείδητα απορρίπτουν. Πρέπει να δημιουργήσουμε σχολεία στα οποία θα νοιώθουν χαρούμενα και δημιουργικά. Πρέπει να τους δώσουμε προγράμματα ενασχόλησης κατά τον απογευματινό τους χρόνο και κατά τις διακοπές. Ο αθλητισμός, ο εθελοντισμός, ο πολιτισμός, είναι δρόμοι που αν τους ανοίξουμε στα παιδιά μας και τους πείσουμε να τους ακολουθήσουν, τότε τους οδηγούμε μακριά από τον εφιάλτη που παραμονεύει στην γωνία. Η Πολιτεία, οι γονείς,, τα σχολεία, οι τοπικές κοινωνίες, να συνεργαστούν και να εκπονήσουν προγράμματα για τα παιδιά και τους νέους κατά τις απογευματινές ώρες και κατά τις σχολικές διακοπές. Όσο πιο απασχολημένα είναι τα παιδιά με ότι τα κάνει ευτυχισμένα, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να αναζητήσουν «ψεύτικες ευτυχίες». Όσο πιο σταθερό και ισορροπημένο χαρακτήρα έχουν τα παιδιά, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για τους επιτήδειους να τα παρασύρουν στη χρήση ουσιών.
Η Παγκύπρια Συνομοσπονδία Μέσης Εκπαίδευσης, ανησυχεί και αγωνιά για τον κίνδυνο που βρίσκονται εκτεθειμένα τα παιδιά, τόσο εντός (δυστυχώς) όσο και εκτός των σχολικών μονάδων. Γι’ αυτό έχει συνάψει συνεργασίες με φορείς και οργανώσεις και έχει βάλει στόχους ούτως ώστε να προωθηθούν τα πιο πάνω για να διασφαλιστεί η ευημερία και η υγεία των παιδιών μας. Χρειάζεται όμως η συμβολή όλων. Γονιών, εκπαιδευτικών, πολιτείας, φορέων και οργανώσεων αλλά και κάθε κοινότητας. Γιατί μόνο με συλλογική προσπάθεια θα πετύχουμε τον στόχο μας:
ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
Για το Διοικητικό Συμβούλιο